Estando en la protectora, vimos como una docena de gatos, que a comparación con los perros, tenian unas instalaciones bastante grandes y estaban todos juntos. Habia gatos muy pero que muy bonitos, pero lo que prima es la belleza interior, así que entre todos, me llamo la atención, una en particular, se acerco a nosotros desde el primer momento y desde entonces no dejo de subirsenos por encima, intentar que la acariciáramos constantemente y a ronronear sin parar. Así que ya teníamos claro que gatita coger.
Como tenemos dos perros en casa, la adaptación fue complicada el primer día, pero pasadas unas horas, parece que llego un poco la calma y ya campa a sus anchas por toda la casa. Es pelin traviesa, se orina en mis plantas, se sube en todas partes, pero poco a poco todos nos vamos adaptando.
NO COMPRES, ADOPTA. Y aunque parezca una tontería, los animales sacados de una protectora, son mucho mas cariñosos que los comprados en tienda.
5 comentarios:
Aix... no he pogut evitar plorar... Trobo molt a faltar al Nietzsche, la Arwen ajuda molt i no m'empenedeixo d'haver-la adoptat; però ella fa que me'n adoni més de la realitat...
Aquesta també és una gordi, ehh??
Bona entrada ;)
que guapa
habéis tenido suerte , vosotros con ella y ella con vosotros
y estoy totalmente de acuerdo con lo de que los animales adoptados son mucho más cariñosos
besos
jejeeje muy buenas fotos!!! :)
a mi también se me ha caído una lagrimilla, Irene...además estando tan sensible con ese tema!
Arwin es una monada y tiene una carita que no me extraña que os decidiérais por ella enseguida.
Y cómo posa la tía ante el objetivo....je je je
Besitos mil para ella y para vosotros! Muy buenas fotos, Shintay!!
Animos tieta que parece que la cosa mejora. Besos
Publicar un comentario